Włodzimierz Wysocki

Włodzimierz Semionowicz Wysocki urodził się 25-go stycznia 1938 roku w Moskwie. Matka - Nina Maksymowna Wysocka (ur. 1912) była z wykształcenia tłumaczem z języka niemieckiego, zaś ojciec - Semion Władimirowicz Wysocki (ur. 1915) był pułkownikiem Armii Czerwonej. 

W roku 1941, gdy hitlerowskie Niemcy zaatakowały Związek Radziecki Włodzimierz wraz z matką ewakuują się do miejscowości Buzułuk w okręgu Orenburskim.

Po powrocie do Moskwy Wysoccy zamieszkują w domu nr. 126 na 1-szej Mieszczańskiej ulicy. (Obecnie: Prospekt Mira 76). Wspomnienia z tego okresu Wysocki zawarł w pieśni pt. "Ballada o diectwie".

Po zakończeniu wojny, w 1947 Wysocki wraz ze swoim ojcem i jego żoną Eugenią Lihałatową-Wysocką wyjeżdżają do Niemiec, do Eberswaldu. W tym czasie Włodzimierz Wysocki uczy się gry na fortepianie.

Powrót do Moskwy datuje się na rok 1949. W Moskwie Wysocki zamieszkuje w zaułku Bolszoj Karietnyj (obecnie: ul. Ermołowoj 15). Od nazwy tego placu pochodzi tytuł jednej z najbardziej znanych pieśni Wysockiego.

Szkołę średnią Włodzimierz ukończył w 1955 roku. Wstępuje na uniwersytet inżynieryjno-budowlany im. Kujbyszewa. Jednak po pierwszym semestrze Wysocki zrezygnował. W tym czasie brał udział w domowych zajęciach dramaturga i artysty MHAT-u (Moskiewski Teatr Artystyczny) W. Bogomołowa.

W latach 1956-60 Wysocki studiował na wydziale aktorskim Szkoły przy MHAT im. Niemirowicza-Danczenki. Tam poznał swoją przyszłą żonę - Izę Żukową. Pierwszą teatralną rolą Wysockiego było wcielenie się w postać Porfira Pietrowicza w sztuce pt. "Zbrodnia i kara". W tym czasie debiutuje w filmie.

Po ukończeniu studiów Wysocki zaczął pracować w teatrze im. Aleksandra Puszkina. Wystąpił tam w kilkunastu sztukach.

W roku 1961 podczas kręcenia jednego z filmów Wysocki poznaje Ludmiłę Abramową, która zostaje jego drugą żoną. W tym czasie artysta zaczyna pisać pierwsze pieśni. Rok później Wysockiemu rodzi się pierwszy syn - Arkadij.

W 1964 roku na świat przychodzi drugi syn Wysockiego - Nikita. W tym czasie Wysocki podejmuje pracę w Moskiewskim teatrze dramatu i komedii na Tagance. Z tym teatrem artysta zwiąże się do końca życia. Powstają pierwsze pieśni do filmów.

Swoją kolejną żonę, Marinę Vladi Włodzimierz Wysocki poznaje w 1967. Jest on już znanym aktorem zarówno kino, jak i teatru (Verikal, Pugaczow).

Rolą, która przyniosła Wysockiemu zdecydowanie największe uznanie krytyków, była tytułowa postać w sztuce "Hamlet". Premiera odbyła się w 1971 roku. Hamlet wygrywa na festiwalach teatralnych w Jugosławii, Francji i Warszawie.

25-go lipca 1980 Wysocki umiera na atak serca. Trzy dni później zostaje pochowany na cmentarzu Wagankowskim.

Dorobek artystyczny: 28 roli w filmach, 20 roli teatralnych, wziął udział w 8-miu audycjach radiowych. Napisał ponad 500 wierszy, z których większość została pieśniami.