Kolej Transsyberyjska

LSz

Poprawiono: 17 wrzesień 2014

Utworzono: 27 kwiecień 2005

Kolej Transsyberyjska - widok z okna

Kolej Transsyberyjska - to niewątpliwie jedna z największych atrakcji turystycznych Rosji. Dla wielu przejazd "transsibem" jest magicznym wydarzeniem, zaś dla Rosjan jest to przede wszystkim połączenie spinające krańce ich potężnego kraju. Chcemy tutaj zaprezentować jak najwięcej faktów dotyczących tej magistrali. Znajdą tutaj Państwo zarówno rys historyczny Kolei Transsyberyjskiej, informacje statystyczne, przebieg trasy, schemat kolei, ciekawostki dotyczące magistrali, a także garść informacji praktycznych dla osób wybierających się w podróżKoleją Transsyberyjską.

Czym tak naprawdę jest kolej Transsyberyjska?

Magistrala Transsyberyjska, czy też Wielka Syberyjska Droga jest najdłuższą trasą kolejową na świecie. Łączy ona europejską część Rosji z głównymi ośrodkami przemysłowymi Syberii oraz z regionami rosyjskiego Dalekiego Wschodu. Kolej Transsyberyjska łączy w jeden ekonomiczny oraz strategiczny organizm niemal całą Rosję. Zdaniem historyków, gdyby nie wybudowano kolei Transsyberyjskiej prawdopodobnie Rosji nie udałoby się utrzymać w swoich granicach regionów Dalekiego Wschodu, podobnie jak to miało miejsce z Alaską, która nie posiadała szlaków komunikacyjnych z Europejską częścią Rosji.

Nazwę magistrali nadali Anglicy, którzy określili ją mianem "Great Siberian Way". Nazwa ta z czasem ewoluowała i ostatecznie przyjęło się w wielu językach nazywać ten szlak "Koleją Transsyberyjską". W języku rosyjskim funkcjonuje wiele alternatywnych określeń, najpopularniejszym chyba jest "Transsib".

Kolej Transsyberyjska posiada wiele znaczeń. W wąskim rozumie się ją jako pociąg kursujący na trasie Moskwa - Jarosław - Jekaterinburg - Irkuck - Władywostok. W szerszym znaczeniu magistrala jest strategicznym łącznikiem europejskich portów morskich z portami Oceanu Spokojnego. Błędem jest określanie magistrali jako odcinka łączącego wyłącznie Ural z Dalekim Wschodem.

Długość Kolei Transsyberyjskiej

Trasa wiodąca z Moskwy do Władywostoku, licząc po głównej pasażerskiej trasie, liczy 9288,2 km i jest najdłuższą na świecie. Ciekawostką jest fakt, iż tzw. długość taryfowa (na podstawie której ustala się ceny biletów), jest troszkę większa i wynosi 9298 km. Europejska część kolei Transsyberyjskiej wynosi zaledwie 19,1% ogólnej długości, na Azję przypada pozostałe 80,9%.

Początkową stacją na szlaku Transsyberyjskim jest dworzec Jarosławski w Moskwie, w latach dwudziestych tę funkcję pełnił obecny dworzec Kazański. Warto zaznaczyć, że do czasu Rewolucji Październikowej za początek magistrali Transsyberyjskiej uznawano dworzec moskiewski w Sankt Petersburgu.

Krótka historia budowy Kolei Transsyberyjskiej

budowa kolei transsyberyjskiej Początki magistrali sięgają roku 1857, kiedy to generał-gubernator Murawiow-Amurski po raz pierwszy podjął temat budowy kolei łączącej Europę z Syberią. Przez następne 20 lat rosyjscy inżynierowie opracowywali plany budowy, jednak z powodu braku zgody władz najwyższych mających w założeniu finansować przedsięwzięcie budowa nie została rozpoczęta w terminie. Projekt budowy Kolei Transsyberyjskiej odżył na nowo w połowie lat 80-tych XIX w. Wówczas to imperator Aleksander III zapowiedział rozbudowę infrastruktury na Syberii. Rozpoczęły się wtedy zakrojone na szeroką skalę przygotowania do budowy magistrali. Co ważne, budowę Kolei Transsyberyjskiej postanowiono zrealizować wyłącznie za środki państwowe, tym samym nie dopuszczając zagranicznych inwestorów do zwiększania swoich wpływów na Syberii.

Budowa magistrali rozpoczęła się w 1891 roku. Budowę rozpoczęto w dwóch miastach: Czelabińsku oraz we Władywostoku. Nad budową Transsiba początkowo pracowało ok. 10 tys. osób, z czasem liczba została zwiększona do 90 tys. pracowników. Dużą rolę w budowie magistrali odgrywali więźniowie, żołnierze oraz chłopi. Do połączenia torów budowniczych kierujących się z zachodu na wschód oraz tych zmierzających ze wschodu na zachód doszło pod koniec 1901 roku. Mimo to do zakończenia budowy pozostało jeszcze kilka lat.

Szlak Transsyberyjski został oddany do użytku w lipcu 1903 r. warto jednak zaznaczyć, że magistrala posiadała jedną przerwę - przez jezioro Bajkał podróżni byli przeprawiani na promach. Uruchomienie odcinka wokół Bajkału nastąpiło pod koniec 1904 r. I właśnie tę datę uznaje się jako końcowy etap budowy Kolei Transsyberyjskiej. Ówczesny szlak prowadził przez Mandżurię, co z przyczyn politycznych spowodowało konieczność budowy mostu na Amurze. Został on oddany do użytku w roku 1916. Ukończenie budowy mostu na Amurze przeciągało się w czasie. Elementy konstrukcyjne mostu były produkowane m.in. w Warszawie, skąd przewożono je koleją do Odessy, następnie statkami transportowano je do Władywostoku, by stąd koleją dowieźć je do Chabarowska. W dodatku, operację logistyczną utrudniała wojna.

Koszt budowy Kolei Transsyberyjskiej wyniósł niemal 1,5 mld złotych rubli. Była to suma na owe czasy gigantyczna. Chęć zaoszczędzenia na budowie, która spowodowała, że trasa magistrali transsyberyjskiej została poprowadzona przez terytorium Mandżurii okazała się, zarówno polityczną, jak i ekonomiczną pomyłką. Nie dość, że Mandżurski odcinek kosztował znacznie więcej niż dłuższy rosyjski odcinek, wybudowany do 1916 r., to jeszcze niedługo po oddaniu go do eksploatacji przeszedł w ręce Japończyków. Zdaniem historyków, budując magistralę wyłącznie przez terytorium Imperium Rosyjskiego można było zaoszczędzić 30% kosztów.

25 grudnia 2002 r. został zelektryfikowany ostatni odcinek Magistrali Transsyberyjskiej. Ukończenie tej inwestycji znacznie usprawniło ruch kolejowy.

Trasa Kolei Transsyberyjskiej

Od roku 1956 niemal ostatecznie została sformowana obecna trasa Kolei Transsyberyjskiej. Jak już wspomniano początkową stacją jest dworzec Jarosławski w Moskwie. Dalej trasa prowadzi przez: Jarosław - Kirow - Perm - Swierdłowsk (Jekaterinburg) - Tiumeń - Omsk - Nowosybirsk - Krasnojarsk - Irkuck- Ułan-Ude - Czyta - Skoworodino - Chabarowsk - Ussyryjsk - Władywostok.

Na odcinku w pobliżu Bajkału do roku 1949 pociągi kursowały wyłącznie po tak zwanej Krugobajkalskiej trasie, wzdłuż wybrzeża jeziora, od roku 1957 poprzedni szlak stracił swoje znaczenie, a nowowybudowana trasa przejęła znaczenie Krugobajkalskiej drogi.

Trasa Kolei Transsyberyjskiej prowadzi przez terytorium 14 obłasti, 3 krajów, 2 republik, 1 autonomicznej obłasti, 1 autonomicznego obwodu. Pociąg kursujący z Moskwy do Władywostoku mija po drodze 87 miast, przecina 16 dużych rzek (m.in. Wołgę, Kamę, Irtysz, Ob, Jenisej, Okę, Amur), przez 207 km jedzie wzdłuż wybrzeża jeziora Bajkał.

Odcinki Kolei Transsyberyjskiej

Kolej Transsyberyjska dzieli się na kilka odcinków. Oto one:

Linia Ussuryjska - pomiędzy Władywostokiem i Chabarowskiem, liczy 772 km, została oddano do użytku w 1897 r.
Linia Amurska - wybudowana w latach 1907 - 1916 na odcinku Chabarowsk - Kuenga, była alternatywą dla trasy Mandżurskiej przejętej przez Japonię w 1905 r.
Linia Zabajkalska - wybudowana do 1901 r., jej przedłużeniem była linia Mandżurska
Linia Krugobajkalska - liczy zaledwie 260 km, prowadzi z okolic Irkucka do stacji Mysowa, od połowy lat 50-tych została zastąpiona przez bardziej nowoczesną trasę. Szlak Krugobajkalski jest obecnie atrakcją turystyczną
Linia Środkowosyberyjska - łączy Ob i Irkuck, oddana w 1899 r.
Linia Zachodniosyberyjska - ciągnie się od Czelabińska do Nowosybirska, oddana w 1894 r., liczy 1422 km.
Bajkało - Amurska Magistrala (BAM) - jest to drugi, obok transsyberyjskiego, szlak łączący Rosję z Oceanem Spokojnym. Trasa liczy ponad 4300 km. Wykończono ją dopiero w 1984 r. Jej początek znajduje się w Tajszecie, gdzie spotyka się z Koleją Transsyberyjską, omija Bajkał od strony północnej i wiedzie do portu Sowiecka Gawań. Trasa ma znaczenie przede wszystkim w ruchu towarowym.

Ciekawostki Kolei Transsyberyjskiej

Granica pomiędzy Europą i Azją przebiega w okolicach stacji Pierwourlask
Wśród 87 miast, przez które biegnie Kolej Transsyberyjska 5 liczy ponad milion mieszkańców. Są to: Moskwa, Perm, Jekaterinburg, Omsk, Nowosybirsk
Najbardziej wysuniętą stacją na zachód jest Moskwa (55,45'; 37,34')
Najbardziej wysuniętą stacją na wschód jest Chabarowsk (48,31'; 135,10')
Najbardziej wysuniętą stacją na południe jest Władywostok (43,07'; 131,53')
Najbardziej wysuniętą stacją na północ jest Kirow (58,35'; 49,38')
Biegun zimna na trasie Kolei Transsyberyjskiej znajduje się na odcinku Mogocza - Skoworodkino. Jest to teren wiecznej zmarzliny. Zimą temperatury osiągają tam -63C
Najcieplejszym regionem na trasie magistrali jest obszar Władywostoku
Najwyższym punktem na trasie jest Jabłonowski pierewał. Wysokość wynosi tam 1040 m.n.p.m.
Najdłuższy most przebiegał przez rzekę Amur. Jego długość wynosiła ponad 2500 m. Pod koniec lat 90-tych XX w. został on zdemontowany, jego miejsce zajął most drogowo-kolejowy.
Najdłuższy tunel biegnie wzdłuż mostu na Amurze. Został on wybudowany na przełomie lat 30-40 w celach strategicznych. Jego długość wynosi 7 km. Nie jest on jednak wykorzystywany.
Największą stacją jest dworzec w Nowosybirsku, zbudowany w 1940 roku.
Jedyny na świecie dworzec wybudowany wyłącznie z marmuru stoi w Sludiance. Miał on być pomnikiem wieńczącym wielką budowę linii Transsyberyjskiej.
Trasa Kolei Transsyberyjskiej biegnie przez 8 stref czasowych

Mapa Kolei Transsyberyjskiej

Kliknij aby powiększyć
Mapa pochodzi ze strony transsib.ru

Informacje praktyczne

Na trasie kolei Transsyberyjskiej, podobnie jak i po całej Rosji kursuje kilka typów pociągów. Informacje o pociągach znajdziesz także na stronie poświeconej podróżowaniu po Rosji i Ukrainie. Poniżej przedstawiamy klasy pociągów:

Pociągi Firmiennyje - wśród nich znajduje się m.in. pociąg nr 1/2 "Rossija" (Moskwa - Władywostok), czy też pociąg relacji Moskwa - Pekin. Są one najszybsze, najdroższe oraz najbardziej komfortowe. Składają się głównie z wagonów "kupe " oraz klasy lux. Nie we wszystkich pociągach tego typu jeżdżą wagony plackartnyje.
"Skoryje pojezda" - czyli pociągi pospieszne. Jest ich najwięcej. Standard zdecydowanie niższy niż w przypadku pociągów firmiennych, niemal zawsze znajdują się wagony plackartnyje (tańsze). Czas jazdy jest dłuższy.
Passażyrskije pojezda - najniższy standard, najwolniejsze, najtańsze. Przykładem może być pociąg relacji Charków - Władywostok.

Ceny na bilety wahają się w zależności od standardu pociągu, wagonu, a także od pory roku. W ostatnich latach w Rosji ceny ustalane są według odpowiedniej taryfy. I tak, w szczycie sezonu bilety są najdroższe. W 2014 roku bilety na pociąg nr 100, wagon Moskwa - Władywostok kosztuje: plackarta od 8000 rubli, kupe od 12000 rubli. Średni czas jazdy - 140-160h (6-7 dób).

Co ciekawe często opłaca się lecieć samolotem, gdyż ceny biletów kupe są zwykle na poziomie cen biletów lotniczych.

Na tej stronie znajdziesz informacje o rozkładach jazdy